حقوق مدنی وصیت

«وصیت» در اصطلاح علم اخلاق با پند و موعظه سفارش کردن بر دیگری، جهت فرمان بردن و عمل نمودن است و در اصطلاح فقه این است که انسان، تملیک و واگذاری عین مال یا منفعت آن را بعد از وفات خودش به شخص دیگر یا عموم مردم سفارش کند؛ به‌طوری‌که تصرف در اموال وی بعد از مرگش برای دیگران مباح باشد.
وصیت در امور حقوقی دارای ابعاد و ویژگی های وسیع و متنوعی است که باید به دقت مورد بررسی و تحقیق قرار گیرد.
دکتر جعفری لنگرودی، از اسایتد صاحب سبک در حقوق و فقه و ادبیات، در این کتاب به طور تفصیلی به این مقوله پرداخته اند و زوایای تاریک آن را روشن نمودند و از آن می توان هم در دوره دروس دانشگاهی از جمله حقوق مدنی 8 و هم در مقاطع دیگر و هم در جایگاه تحقیق و پژوهش از آن بهره های فراوان برد.

کتاب پیش گفته، در چندین فصل با عناوین زیر نگاشته شده است:
1) ماهیت وصیت و عناصر آن
2) قبول و رد
3) اقسام وصیت
4) موصی به
5) موصی - موصی له
6) وصیت عهدی - وصی ناظر
7) لزوم و جواز وصیت - وصیت نامه - دعاوی وصیت - مسائل ثبتی