مفهوم اصلاحات ارضی، در بردارنده برنامه ای است که دولت ها در جهت مقابله با بی عدالتی و افزایش بهرهوری عمومی، به توسط آن، با اعمال تغییرات در میزان و نحوه مالکیت اراضی به ویژه اراضی کشاورزی، زمین یا مالکیت آن را از مالکان بزرگ گرفته و با توزیع مجدد در اختیار کشاورزان و کارگزاران بی زمین قرار می دهند. آنچه در ایران به عنوان اصلاحات ارضی مطرح است، اصلاحاتی است که در سال های 1339 الی 1347 صورت گرفته. در کتاب حاضر، نگارنده در بحث حقوق اراضی، به بحث روند قانونی و نحوه اجرای مقررات اصلاحات ارضی از حیث جنبه کاربردی پرداخته است. همچنین به طور مفصل به صلاحیت شورای اصلاحات ارضی، ترتیب رسیدگی به پرونده های اصلاحات ارضی و شرایط و مراحل اجرای آن پرداخته می شود. البته بخش اعظم کتاب به بیان ضوابط و مقررات و نمونه آرای صادره اختصاص داده شده که کاملاً جنبه کاربردی دارد.
.jpg&w=3840&q=75)
