منشور حقوق شهروندی، لیستی از مهمترین حقوق شهروندان یک کشور است. نخستین منشور با این نام در ایران باستان در 538 پیش از میلاد توسط کوروش کبیر پادشاه امپراتوری بزرگ ایران و شاه سلسله هخامنشی هنگام فتح بابل صادر شد وبر روی استوانه گلی معروف به منشور کوروش حک گردید و مهمترین اصل آن آزادی دین بود. در 29 آذر 1395 منشور حقوق شهروندی ایران، در همایش قانون اساسی و حقوق ملت با حضور رئیس جمهوری و جمع زیادی از وکلا، حقوق دانان و اساتید و کارشناسان رونمایی و به امضای دکتر حسن روحانی رسیده است، که سرفصل های حقوقی آن به شرح زیر است: حق حیات، سلامت و کیفیت زندگی حق کرامت و برابری انسانی حق آزادی و امنیت شهروندی حق مشارکت در تعیین سرنوشت حق اداره شایسته و حسن تدبیر حق آزادی اندیشه و بیان حق دسترسی به اطلاعات حق دسترسی به فضای مجازی حق حریم خصوصی حق تشکل، تجمع و راهپیمایی حق تابعیت، اقامت و آزادی رفت وآمد حق تشکیل و برخورداری از خانواده حق برخورداری از دادخواهی عادلانه حق اقتصاد شفاف و رقابتی حق مسکن حق مالکیت حق اشتغال و کار شایسته حق رفاه و تأمین اجتماعی حق دسترسی و مشارکت فرهنگی حق آموزش و پژوهش حق محیطزیست سالم و توسعه پایدار حق صلح، امنیت و اقتدار ملی
