جرم شناسی بالینی

به گفته خود نویسنده جرم‌شناسی در یک طبقه‌بندی کلی به دو دسته جرم‌شناسی نظری و جرم‌شناسی عملی یا کاربردی تقسیم می‌شود. جرم‌شناسی بالینی یکی از شاخه‌های اصلی و پایه‌ای جرم‌شناسی عملی محسوب می‌شود. این اثر راهکارهای برخورد با فرد بزهکار را از منظر جرم‌شناسی بالینی دربر دارد.
در این کتاب، شیوه برخورد جرم‌شناسی بالینی با شخص بزهکار مانند شیوه برخورد کلینیک و درمانگاه با شخص بیمار عنوان شده است؛ به این معنا که وقتی شخص مرتکب به جرم با حکم مرجع قضایی به تحمل کیفر محکوم می‌شود، جرم‌شناسی بالینی برای اصلاح این شخص، همان مراحل درمانگاهی و کلینیکی را پیشنهاد می‌کند. در این شیوه، نخست باید شخص بزهکار پذیرش و سپس علت ارتکاب جرم تشخیص داده شود. آنگاه راهکار کاربردی برای اصلاح و تربیت فرد بزهکار تجویز می‌شوند و در پایان به کنترل و ملاحظه آثار و نتایج تجویزها و راهکارهای ارایه شده در رفتار بزهکار پرداخته خواهد شد.
این کتاب در دو بخش اصلی تنظیم شده است. در بخش نخست، تولد جرم‌شناسی بالینی و تکامل آن در بسترهای مختلف علمی بحث شده و به دلیل این که در سال‌های اخیر، محور اساسی جرم‌شناسی بالینی یعنی مفهوم حالت خطرناک و اصلاح و تربیت بزهکار با چالش‌هایی مواجه شده است، در بخش دوم این کتاب، بحران و تحول جرم‌شناسی بالینی بررسی شده است. و همچنین در مباحث پایانی بخش دوم این نوشتار، دیدگاه‌های جدید و تدابیر نوین جرم‌شناسی بالینی برای اصلاح و تربیت بزهکار ارایه شده‌است.