در دیدگاه فقهای شیعه منابع فقه منحصر است در کتاب الله (قرآن)، سنّت پیامبر، اجماع فقها و عقل.

تنها از منابعی که برشمرده شد، می توان احکام را از طریق اجتهاد استنباط کرد. هرچند استنباط احکام از هیچ یک از منابع به تنهایی کافی نیست، اما در این مورد کتاب قرآن همیشه جایگاه ویژه تری در نظر فقها داشته است که کتاب های ارزشمندی نیز در این زمینه نگاشته شده است مانند: کنزالعرفان اثر ارزشمند فاضل مقداد، زبدة البیان از مقدّس اردبیلى و مسالک الأفهام نوشته عالم عالیقدر شهید ثانی.

فقها در جهت استنباط احکام ناگزیر از استفاده از آیات الهی بوده‌اند. مجموعه‌ای از آیات که بیشترین احکام فقهی از آن‌ها دریافت شده است و یا به‌طور خاص و مستقیم مسلمانان را به انجام فرمانی دلالت کرده است، در مجموعه‌ای به نام آیات الاحکام گردآوری‌شده است که با توجه به اینکه این احکام عمدتاً در قوانین موضوعه کشور مدنظر مقنّن محترم بوده، لازم است با دقت مطالعه گردند؛ که بدین منظور درسی با همین عنوان در مقطع کارشناسی رشته حقوق تدریس می‌گردد. این کتاب نیز به همین منظور با هدف ارائه مختصر مطالب در قالب کتابی جمع‌وجور و مناسب جهت تدریس درس آیات الاحکام نگاشته شده است. همچنین مطالعه این کتاب قابل توصیه به همه افرادی است که خواهان آن‌اند که اطلاعاتی مختصر و مفید در این زمینه به دست آورند.

• مختصر
• آیات الاحکام